Van het roze, witte en blauwe garen was veel overgebleven.
Om het haakboek goed te gebruiken koos ik er nog een knuffel uit.
Tadada, hier is Mia Zoetekoe.
Door haar snuit valt ze goed op.
Met die grote snuit is ze wel lastige te fotograferen.
Van de zijkant lukt en van boven geen probleem.
Ook haar achterkant komt goed op de foto.
Maar recht van voren lukt mij echt niet door haar grote snuit.
Is Mia echt een koe?
Ze mist de o zo belangrijke uiers.
Ik denk dat het eigenlijk een lief, grappig kalfje is.
Haar staartje heb ik iets aangepast, zodat hij goed blijft zitten.
Mia is gehaakt van Phildar Coton 3 in drie kleuren met haaknaald 2,5 mm.
Mia is op zoek naar een vriendje.
Ze heeft al in het boek gekeken.
Daar zag ze nog een dier met een opvallend grote snuit.
Mooi om mijn restant wit en blauw op te haken.
Of er daarna nog een beestje uit het boek komt?
Ik twijfel, want ik heb zin om weer iets anders te haken.
Beter gezegd, daar ben ik al een beetje aan begonnen.
Tja, dus toch weer meerdere haakprojecten tegelijk.
Herken jij dat: tijdens haakproject 1 krijg je inspiratie voor iets anders.
Daar heb je zoveel zin in dat je meteen aan haakproject 2 begint.
Voor je er erg in hebt verdwijnt het eerste project in een hoekje.
Fijne dag en geniet van het lenteweer,